Poinformować wypada wszem i wobec, iż zmieniły się dane Prezeski – osoba co prawda ta sama, tylko nazwisko jakieś takie inne.
Nie dziwcie się więc w razie czego drodzy sympatycy i współpracownicy SAK. Bałagan formalny jeszcze chwilę potrwa, zanim dokumenty w KRS nie zostaną zmienione.
posprzątaliśmy (i uporządkowaliśmy zaległe sprawy).
Zima wymieciona ze wszystkich kątów – jesteśmy gotowi na przyjęcie wiosny. A Wy?
Już wiosna!
Od kilkudziesięciu miesięcy pracujemy nad dużym wydarzeniem. Nadszedł czas by co nieco Wam o nim napisać:
Zamierzenie wpisuje się w proces unifikacji Europy i szerzej – globalizacji – w zakresie kultury. Zamierzamy uprzystępnić Polakom książki do tej pory nieobecne na naszym rynku wydawniczym, bo nie przetłumaczone, choć bardzo ważne, fundamentalne dla kultury państw europejskich i nie tylko. Sięgnęliśmy do czasów, kiedy Europa jednoczyła się po raz pierwszy w ramach wspólnego języka – łaciny i wspólnej religii – chrześcijaństwa, a więc do czasów średniowiecza.
Seria składa się z wersji A. Literatura europejska średniowiecza i renesansu oraz B. Literatura światowa z tego samego okresu. Chodzi o pokazanie, że nasza europejska literatura rodziła się w izolacji od świata, ale ów świat też wówczas tworzył, choć inaczej, inne rzeczy… Chcemy więc pokazać kontekst, który leży u podstaw do dzisiaj istniejących różnic między cywilizacjami
Interesuje nas przede wszystkim epos – w wyjątkowych wypadkach, gdy epos danej cywilizacji albo kraju nie jest znany (nie pisano, nie zachował się), bierzemy na warsztat inne gat. literackie; są tu więc teksty teatralne czy traktaty religijno-filozoficzne.
Istotne: seria ma charakter non profit. Staramy się zdobywać pieniądze na edycję serii, natomiast książki, po wydaniu, będą rozdawane bezpłatnie bibliotekom w kraju (głównie uniwersyteckim, później wojewódzkim itd. – do wyczerpania nakładu.)
Seria A. Literatura europejska
Literatura niemiecka:
Literatura angielska:
Literatura francuska:
Literatura rosyjska:
Literatura włoska:
Literatura estońska:
Literatura Północnego Zakaukazia:
Seria B. Literatura światowa
Literatura japońska:
Literatura pn. Ameryki:
Literatura Mezoameryki:
Literatura jakucka:
Literatura Azji pd-wsch:
Poniedziałek wieczór. Z reguły wszystkie sale Uniwersytetu Zielonogórskiego o tej porze świecą pustkami oddychając spokojem po dniu wypełnionym wykładami i studentami. Jednak w budynku wydziału Pedagogiki, Socjologii i Nauk o zdrowiu, zwanym także „Mrowiskiem”, do późnych godzin pali się światło. To studenci i absolwenci Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz tegoroczni maturzyści ćwiczą z pasją, scena za sceną, widowisko plenerowe projektu „Mitologia u podstaw” (więcej o projekcie tu: http://europemyth.eu/index_pl.php ).
Pracy jest dużo, wymagania reżysera jeszcze większe a czasu nie przybywa. Nie można jednak wyczuć stresu na próbach, tylko skupienie i uwagę – pełen profesjonalizm. Zespół ten podołał miesiącom narad, hydrze biurokracji a złośliwe przeciwności losu przyjmował z podniesionym czołem. Gdyby nie ci ludzie projekt który na samym początku wydawał się fantasmagorycznym zlepkiem luźnych pomysłów nigdy nie dobrnąłby tak daleko. By to ogarnąć trzeba cofnąć się o kilka lat.
Dopiero co powstałe Stowarzyszenie Animatorów Kultury „Vaganti” czyli kilkunastu studentów i absolwentów UZ i Zbigniew Ochocki. Warsztaty teatralne w Pławnej. Pomiędzy wylewaniem litrów potu na zajęciach z teatru ruchu a kolejnym wylewaniem litrów potu na zajęciach z teatru ruchu, narodziła się idea. Plan by skonfrontować genezę powstania świata na podstawie różnych przedchrześcijańskich wierzeń Europejczyków. Całość miała przybrać formę widowiska wystawianego wspólnie przez grupy różnej narodowości aktorów, którzy przedstawiali by powstanie świata według mitologii swoich nacji. Grupy teatralne te jeździłyby, dzieląc się tym widowiskiem, po całej Europie.
Pomysł rósł i przybierał na wadze. Dzięki treningowi i co tu oszukiwać twardej szkole m.in. Mikołaja Wiepriewa, Lucjana Wesołowskiego oraz Julity Jamzy nabierał muskulatury. Nawiązanie współpracy z irlandzkim teatrem dodało mu skrzydeł. A niespożyta energia członków stowarzyszenia zapewniła ciągły zdrowy rozwój.
Projekt ma się świetnie, wielogodzinne próby połączone z warsztatami prowadzonymi przez Julitę (zawsze do późna wieczór) oraz zaawansowane prace nad scenografią Beaty Mrugały dają coraz wyraźniejszy obraz efektu końcowego. Mimo to, stowarzyszenie nie zamierza spoczywać na laurach. Wciąż szuka do współpracy teatrów z całej Europy, wymagana jest tylko kreatywność, solidność i zapał – taki sam jak członków „Vaganti”.
Spektakl wg „Śmierci białej pończochy” nie ma szczęścia.
Wpierw odtwórczyni roli Matki Jadwigi, polskiej królowej, wyjechała studiować aktorstwo do Krakowa (ma szczęście dziewczyna!), a później grająca Jadwigę postanowiła (?!) spłacić dług naturze.
Wyścig między szczęśliwą premierą a szczęśliwym rozwiązaniem (oraz kilka innych) teatr przegrał. Szczęśliwej matce (przyszłych polskich królów, a jakże!), gratulujemy, cieszymy się, kupujemy grzechotki itp. – ale premierę przekładamy na czas nieokreślony.
Na szczęście nic nie pogania!
Wchodzimy w nowy sezon z głowami pełnymi nowych pomysłów, czekamy na nowe wyzwania i z nowym zapałem realizujemy te wcześniej podjęte…
Wiemy, wiemy…
Dawno nie pisaliśmy…
Szykujemy kilka niespodzianek…
Wprowadzamy zmiany…
Wiosna, wiosna, wiosna!
Zanim ujawnimy co-gdzie-jak i wyjaśnimy co robiliśmy jak nas TU nie było, zapraszamy do wzięcia udziału w niebylejakiej akcji, nie do końca naszej ale za to animacyjnej;)
Festiwal w Cottbus jest największym na świecie festiwalem poświęconym w całości kinematografii wschodnio-i środkowoeuropejskiej.
Grupa w składzie: Dorota Grala ( członek stowarzyszenia), Martyna Skup , Tomasz Lipiński, Tomasz Łojek (studenci filologii germańskiej) wyruszyła w poszukiwaniu doznań filmowych i nie tylko (bo jako goście zostaliśmy też zaproszeni na koncerty) do Cottbus.
Wyjazd do Cottbus był możliwy dzięki współpracy Uniwersytetu Zielonogórskiego i Brandenburskiego Uniwersytetu Technicznego z Cottbus .Na festiwalu zaprezentowano ponad 100 filmów pochodzących z około 30 krajów. Oprócz dwóch kategorii konkursowych: Najlepszy Film Fabularny i Najlepszy Film Krótkometrażowy, odbyły się pokazy w ramach: Focus, Restrospektywa, Narodowe Hity Kinowe, Pokazy specjalne, Film Dziecięcy i Młodzieżowy.
Pole
cam
…w przyszłym roku 🙂
Blog Stowarzyszenia Animatorów Kultury Vaganti 